Christelijke Bloggers FB stelt 10 vragen aan… (ronde 10)
Elke maand zet de Facebookgroep ‘Christelijke Bloggers’ één blogger in het zonnetje zetten door hem of haar een aantal vragen te stellen. Wanneer de vragen beantwoord zijn, kan daar natuurlijk op worden gereageerd en kunnen er vragen gesteld worden. De beheerder van Christelijke Bloggers nodigde voor ronde tien Ralph Stoové uit om in de maand september 2023 de vragen te beantwoorden. Dit digitale vraag-antwoord-spel mocht ook op de website van Ralph Stoové geplaatst worden.
Wat is de link naar jouw blog?
RaGaSto.nl
Vragen en antwoorden van Christelijke Bloggers aan Ralph Stoové
1. Wil je iets over jezelf en je gezinssituatie vertellen?
Jazeker wil ik dat hoor. Ik ben Ralph Stoové, 42 jaar en getrouwd met Marjolein. In veel van mijn blogs probeer ik haar te omschrijven als ‘mijn lieftallige eega’. Dat is bijna een handelsmerk geworden om als verborgen grapje in een blog te verwerken, al lukt dat niet altijd. Sommigen zullen Marjolein wellicht kennen als ‘Marjoleins Creations’. Ze is creatief onderneemster en een christelijke illustrator en schrijver.
We wonen in een heel leuk boshuisje in de buurt van Harderwijk met wat scharrelende kippetjes op het erf. Onlangs is ons huis uitgebouwd en rolstoeltoegankelijk aangepast aan mijn fysieke beperkingen. We zijn ontzettend dankbaar dat dit mogelijk was en we daardoor op dit unieke stekje konden blijven wonen.
2. Wanneer en waarom ben je begonnen met bloggen?
Ik weet niet anders dan dat ik schrijf. Op de lagere school schreef ik al eens een soort kinderboek. Daarna schreef ik wat fictieve korte verhalen en gedichten. Toen ik als uit de hand gelopen hobby ging schrijven als redacteur voor auto- en autosportbladen, begon ik ook een website. Die startte ik in eerste instantie vooral omdat de hobby steeds beroepsmatiger werd en ik een portfolio aanlegde voor potentiële klanten.
Toen ik echter een jaar of vijf geleden chronisch ziek werd en ik minder als freelance redacteur kon werken, verschoof mijn aandacht naar de blogs. Ik begon mijn ervaringen met ziekte en beperkingen op te schrijven. Primair deed ik dat voor mezelf, omdat ik zo mijn gedachten en emoties wat kon ordenen. Ik zocht echter ook naar ervaringsverhalen van andere mannen met een ziekte of beperking. Die vond ik alleen in veel mindere mate dan de ervaringen van vrouwen. Ik weet niet of dat komt omdat zo’n onderwerp bij mannen een taboe is of dat ze er gewoon niet zo makkelijk over praten, maar ik kon me niet voorstellen dat ik de enige man was die op zoek was naar verhalen van lotgenoten. Zodoende wilde ik dat doorbreken en ben ik meer gaan bloggen over mijn aandoeningen. Op die manier hoop ik anderen te kunnen helpen. Niet alleen mannen hoor, maar iedereen die zelf of in zijn of haar omgeving te maken krijgt met ziekte of een beperking.
3. Waarom heb je gekozen voor deze blogtitel?
Tja, de algemene blogtitel is niets meer of minder dan mijn bedrijfsnaam, RaGaSto. Het is een samentrekking van mijn voornamen en achternaam en een verbastering van het Italiaanse ‘ragazzo’, wat ‘jongen’ betekent. Italië is een van mijn favoriete vakantielanden en ‘jongen’ slaat dus ook weer een beetje op het feit dat ik juist als man ben gaan bloggen.
Verder zie je in mijn blogs over chronische ziekte en beperking geregeld de term ‘voor het echie’ voorbij komen. Dat heeft te maken met toen ik net ziek werd en er veel aanverwante klachten en ziektes bijkwamen, dat mensen geregeld tegen me zeiden: “Tja, dat is bechie voor het echie”. Bechie is een soort geuzennaam voor de ziekte van Bechterew. Ik heb dat ‘voor het echie’ daarop geadopteerd voor mijn blogs daarover. De blogs over andere onderwerpen, zoals mijn autoliefhebberij, hebben niet zo’n terugkomend thema.
4. Wat is de mooiste reactie die je hebt gekregen op je blog?
Ik kreeg ooit een keer een reactie van een vader die zijn zoon helemaal hoop zag krijgen bij de foto’s en verhalen over mijn rolstoelbusje. De zoon is groot autoliefhebber, maar dacht dat hij vanwege zijn fysieke beperking nooit zou kunnen autorijden. Totdat hij mijn busje zag en las hoe ik er mijn vrijheid mee terug had gekregen. Het maakt het extra bijzonder, omdat het een vader en zoon uit Colombia betrof die mijn blogs en instagramposts dus helemaal had vertaald. Als je zo’n jonge gast op die manier hoop kan geven, dan word ik wel ontroerd.
Mensen geven via pb’s op instagram (volg me daar ook maar even op, ondanks dat de link is doorstreept) ook wel eens reacties van herkenning of erkenning nav een blog. Mensen die dan hun verhaal ook kwijt durven. Soms ken ik die mensen daarvoor helemaal niet. Dat vind ik bijzonder en waardevol.
5. Welke blogs van anderen lees jij graag?
Ik heb niet één specifieke lievelingsblog. Ik lees meestal een beetje wat er voorbij komt. Dan kan over een kippenhobby zijn, of over auto’s en ook over iemands avonturen met een ziekte of aandoening. Ik ga vaak helemaal stuk om de grappige blogs van ‘burugocolumns’, door een schrijver met een dwarslaesie. Dus eigenlijk toch wel vooral rondom mijn eigen interessegebieden.
6. In welk opzicht heeft het christelijk geloof invloed op je blog?
Ik blog niet specifiek over christelijke onderwerpen. Ik probeer altijd wel vanuit mijn christelijke achtergrond te schrijven. Dat wil niet zeggen dat ik niet iets of iemand (of mezelf) op de hak kan nemen, maar ik baseer me dan wel op de waarheid met een humoristische kwinkslag. Sowieso probeer ik meestal die humoristische inslag te gebruiken om serieuze onderwerpen bespreekbaar te maken. Met alleen klagen kom je niet verder. Juist vanuit een liefdevolle houding kan je in gesprek blijven.
Omdat ik wel die christelijke achtergrond wil uitdragen, heb ik in mijn blog- en bedrijfslogo het Ichthusvisje verwerkt in een grafische afbeelding van een kroontjespen.
7. Wat vind je het leukst aan bloggen?
Wanneer ik terugkrijg dat mensen echt iets gehad hebben aan een blog, of als een blog iets teweeg heeft gebracht waar anderen ook wat aan hebben. Als een blog op wat voor manier ook van betekenis blijkt, is dat een kers op de taart.
Zo schreef ik ooit eens over een noodzakelijk middeltje voor een prothese dat niet vergoed werd. Zonder dat middeltje konden gebruikers van een bepaalde prothese echter heel hun prothese niet gebruiken. Doordat aanhangig te maken besloot mijn prothesemaker, notabene een van de grotere landelijke spelers op het gebied van hulpmiddelen, dat goedje vanaf dat moment aan hun klanten gratis ter beschikking te stellen.
Ook heb ik ooit eens over de ontoegankelijkheid van mijn woonplaats geschreven en in dat artikel politici uitgenodigd om een dagje met me mee te gaan in een rolstoel. Dat heeft lokaal echt een hele beweging in gang gezet. Niet alleen gingen er daadwerkelijk politici rollend met me mee, het leidde uiteindelijk tot een Werkgroep Toegankelijkheid die meedenkt over nieuwbouwplannen en renovaties in de openbare ruimte en hoe die voor uiteenlopende beperkingen toegankelijker gemaakt kunnen worden.
Ik vind het ook leuk om mijn eigen ontwikkeling te zien. Dat kan zijn van onderwerpen waar ik in bepaalde perioden van mijn leven meer of minder over schrijf. Het kan ook zijn dat een blog leidt tot een artikel of een interview op een ander platform of magazine. Door mijn blogs ben ik bijvoorbeeld meer van autojournalist naar ervaringsdeskundige rondom gezondheid gegaan. Hierdoor schrijf ik ook zakelijk minder voor autobladen en meer voor magazines en organisaties die met gezondheid te maken hebben.
8. Wanneer en onder welke omstandigheden schrijf jij het liefst?
Dat hangt helemaal af van het onderwerp. Soms schrijf ik het fijnste wanneer ik al weken op een blog aan het kauwen ben en die tot in de puntjes voorbereid. Een andere keer krijg ik inspiratie door iets wat in mijn ogen onrecht is. Dan stamp ik uit een soort frustratie soms een blog eruit. Dan ben ik daarna allereerst mijn frustratie kwijt, dan heb ik het als het ware van me af geschreven. Als ik zo’n epistel dan goed genoeg vind, dan publiceer ik die op mijn website. Daar kan ik dan heel veel genoegen uithalen wanneer dat bij mensen voor erkenning of herkenning zorgt.
9. Wat zou je graag willen bereiken met je blog?
Dat vind ik een lastige vraag. Ik denk dat de meeste bloggers wel graag groei willen zien. Ik heb ook een tijd gestreefd naar groei in aantallen lezers. Nog steeds vind ik dat stiekem wel erg leuk hoor, maar ik ontdek steeds meer dat de groei juist zit in wat een blog kan betekenen. Ik heb liever een blog die weinig gelezen wordt, maar waarvan ik merk dat mensen er bewust mee bezig zijn, dan veel lezers op een blog die de tekst maar een beetje doorscrollen.
10. Welke tips of adviezen zou je andere bloggers mee willen geven?
Schrijf vooral voor je plezier. Maak er geen productiewerk van. Dat merken lezers, maar je haalt er dan zelf ook minder plezier uit. Soms schrijf ik meerdere blogs in een maand en soms schrijf ik twee maanden niet. Ik wil er geen ‘moeten’ van maken. Op die manier houd ik ook echt plezier in het creëren van een leuk artikel.
Oorspronkelijke digitale interview op de Facebookgroep
Dit bovenstaande digitale interview is met toestemming van de Facebookgroep ‘Christelijke Bloggers’ op deze website geplaatst. Het oorspronkelijke item vind je op de afgeschermde pagina van Christelijke Bloggers. Wie hier lid van wil worden en daar met blogs wil bijdragen, kan terecht op de betreffende Facebookpagina.