Gehandicaptenparkeerkaart voor vijf jaar
Voor mijn derde bijdrage aan De Sprong, het ledenmagazine van RPV Randmeren, zou eigenlijk mijn blog ‘Michael Jackson voor het echie‘ aan de beurt zijn. Door de actualiteit van de corona-maatregelen plaatste ik echter een actueler artikel. Het betrof mijn avontuur van de recente verlenging van mijn gehandicaptenpareerkaart (GPK) voor vijf jaar.
Sprongetje in de tijd
Ik maakte dus even ‘een sprongetje in de tijd’ in De Sprong. De andere blogs houden jullie dus nog van me te goed in De Sprong. Wie niet kan wachten, kan de artikelen over mijn reumatische aandoening ook lezen via deze website. De reden dat ik in overleg met de redactie van het magazine van de Reuma Patiënten Vereniging Randmeren koos voor publicatie van de blog ‘Gehandicaptenparkeerkaart (GPK) voor vijf jaar klinkt definitief voor het echie’ komt dus door de maatregelen rondom Covid-19. In de blog beschrijf ik namelijk hoe ik als rolstoelgebruiker de maatregelen ervaar die het gemeentehuis heeft genomen om bezoek aan dit ‘Huis van de Stad’ veilig te laten verlopen. Ook neem ik de toegankelijkheid kort onder de loep, waarvan ik als voorzitter van de Werkgroep Toegankelijkheid Harderwijk (WTH) nog wel wat verbetering zie.
GPK voor vijf jaar
Maar primair gaat het natuurlijk over de aanvraag en verstrekking van mijn GPK, de gehandicaptenparkeerkaart. Eerder schreef ik op deze website al over mijn eerste aanvraag waarbij ik de kaart slechts voor één jaar kreeg. In de blog die nu geplaatst is in De Sprong kan je lezen dat ik inmiddels de GPK voor vijf jaar mocht verlengen. Daardoor viel er aan de ene kant een last van mijn schouders, maar aan de andere kant was het ook wel confronterend.
Wil je het gehele artikel lezen? Klik dan op: Gehandicaptenparkeerkaart (GPK) voor vijf jaar klink definitief voor het echie’.
