Nulmeting in eigen auto
Kennelijk waren mijn blogs met avonturen over aangepast autorijden opgevallen bij de redactie van ReumaMagazine. Daarom vroeg redacteur Noortje Krikhaar of ik iets wilde vertellen over deelname aan het verkeer met een beperking in de rubriek Dossier Mobiliteit. Omdat ik veel en graag op de weg zat, wilde ik daar zeker aan meewerken. In mijn ogen mag daar bij de automobilist namelijk veel meer aandacht voor zijn. Je leest over mijn ‘nulmeting in eigen auto’.
Gevaarlijke situaties
Door leeftijd, ziekte of handicap kan het autorijden immers niet meer zo gaan als dat het bedoeld is. En dat levert soms gevaarlijke situaties op. Veel automobilisten zijn zich daar onvoldoende van bewust in Nederland. Soms slijt een groeiend onvermogen om veilig aan het verkeer deel te nemen dusdanig langzaam in bij het fysiek achteruit gaan, dat mensen te lang denken dat ze nog veilig rijden. Pas na ingrijpen door de politie komen deze bestuurders vaak bij het CBR terecht voor een rijtest. Een bekend voorbeeld is door leeftijd slechter wordende ogen. Zodra sommige mensen met een ogentest geconfronteerd worden, ontdekken ze pas hoe weinig ze eigenlijk meekrijgen in het verkeer om hen heen.
Je eigen verantwoordelijkheid
Maar datzelfde geldt ook voor minder gangbare beperkingen. Iemand die een ledemaat heeft verloren of een dwarslaesie heeft opgelopen, ontdekt al snel dat er mogelijk autoaanpassingen nodig zijn voor het kunnen besturen van een auto. Maar ook wanneer je chronisch ziek bent, kunnen er beperkingen optreden die je rijvaardigheid beïnvloeden. Dat hoeft geen ramp te zijn, maar daar moet je wel van doordrongen zijn. Het is immers je eigen verantwoordelijkheid om dergelijke beperkingen te onderkennen en aan te geven bij het CBR in een gezondheidsverklaring. Dat hoeft dus niet pas bij verlenging van je rijbewijs of wanneer je door de politie van de weg geplukt bent of in het ergste geval nadat je een ongeval hebt veroorzaakt.
Gezondheidsverklaring
Ik merkte zelf bijvoorbeeld dat ik onder andere vanwege mijn reumatische aandoening wat moeite kreeg met bepaalde handelingen in de auto. Ook raakte ik daardoor sneller vermoeid. Ik dacht lange tijd dat ik me daar wel even zelf op kon aanpassen. Maar het zat me niet lekker. In deel 1 van mijn blog over aangepast autorijden, schrijf ik hoe ik er daarom toe kwam om de gezondheidsverklaring in te vullen. Vanaf deel 2 lees je hoe de vervolgstappen voor het rijden met een aangepaste auto geregeld worden. Dat is misschien niet leuk om te ontdekken, maar wel zo veilig.
Eye-opener
In mijn geval gaat het dus om een reumatische aandoening met aanverwante fysieke klachten, maar ook bij andere chronische ziektes dan reuma gaat dit natuurlijk op. Supergoed dus dat ReumaMagazine daar in Dossier Mobiliteit aandacht aan schenkt. Wellicht is het voor jou als lezer ook een eye-opener. Wees dan niet bang en maak een afspraak met het CBR door de gezondheidsverklaring in te vullen en je weer veilig de weg op te helpen. Lees gerust het betreffende artikel in het magazine waarin nog meer te lezen valt over mobiliteit. Meer informatie over de decembereditie vind je op de website van ReumaMagazine.
Ook het lezen waard
Overigens leverde ik ook de twee grote foto’s die het artikel ondersteunen. Leuk gevonden hoe de redacteur van het artikel een vergelijking trok tussen de huidige anderhalvemetersamenleving en mijn zelfontworpen rolstoelsticker die vraagt om 1,5 meter of 3 meter afstand te houden ivm uit- en inladen van je rolstoel in de auto.
Eerder kon je in ReumaMagazine van september 2019 al lezen hoe ik plaatselijke politici meenam om te ervaren hoe het is om je met een rolstoel door Harderwijk te begeven. Ook het lezen waard!