Mindervaliden lopen al jaren voor op de genderneutraal-discussie

Genderneutraal Nederland

Het is hot, de discussie over genderneutraal Nederland. Mensen met een ander, twijfelachtig of afwezig geslachtsgevoel staan op om hun plek in de maatschappij te veroveren. Diverse organisaties en maatschappelijk verantwoorden hollen daar populair achteraan. Er is echter een groep binnen onze bevolking die al jaren genderneutraal is, terwijl je die nauwelijks hoort.

Kleine beperking

Met de (aan)drang naar eigen toiletten zwengelden de ‘genderneutralen’ oorspronkelijk de discussie aan. Niet gek dus dat mijn eigen genderneutraal-aha-erlebnis boven kwam bij een toiletbezoek. Mensen die vaker teksten van me lezen (zoals deze blogreeks op ZorgkaartNederland), weten dat ik een kleine beperking heb die er voor zorgt dat ik in openbare gelegenheden aangewezen ben op mindervalidentoiletten, oftewel invalidentoiletten.

Genderneutraal, zolang je maar een beperking hebt

Iedereen kent ze wel. Indien aanwezig is het doorgaans een derde pictogram op een deur naast die van een mannetjes- en een vrouwtjeslogo dat de plek aanduidt. Het logo, met het poppetje zittend op een wieltje, maakt voor iedereen duidelijk voor wie het bedoeld is. Achter die deur tref je geen mannen- óf vrouwenwereld. Man, vrouw, manvrouw, jong, oud, homo, hetero en alles ertussenin of juist niet; iedereen mag van hetzelfde toilet gebruik maken, zolang je maar een beperking hebt.

Geen toilet voor mindervalide mannen

Wij ‘beperkten’ maken ons er namelijk niet druk om. Alhoewel… Sinds ik twee jaar geleden tot dit selecte gezelschap ben toegetreden, valt me op hoeveel bijzondere manieren er bestaan om je alsnog ongemakkelijk te laten voelen op een mindervalidentoilet. Soms ontbreekt die simpelweg, soms moet je bij de ‘beheerder’ eerst een sleutel vragen, soms voldoet de ruimte van geen kant en soms is die op een onmogelijke plek weggestopt. Ik heb inmiddels echter ook al meegemaakt dat er getracht wordt om aan onze gendertolerante status te morrelen.
Zo was ik van het weekend in een groot, modern pand van een kerkgenootschap in Veenendaal. Bij het opzoeken van het toilet, ontdekte ik dat de organisatie had besloten dat mannen boven naar het toilet mochten en vrouwen beneden. Ik zocht echter het mindervalidentoilet. Beneden zag ik er wel één, maar die zat in de dames-wc. Dat kon toch niet goed zijn? Gelukkig mankeerde ik toentertijd motorisch nog niets, dus ik ging boven maar een kijkje nemen. Maar nee hoor, geen toilet voor mindervalide mannen.

In het vrouwentoilet

Aangezien een wonderbaarlijke genezing in mijn geval niet aan de orde was, besloot ik iemand te vragen waar het mindervalidentoilet voor mannen was.
“Hoe ik dat bedoelde?” kreeg ik als wedervraag.
“Nou gewoon zoals ik het zeg. Het invalidentoilet voor dames had ik gevonden, maar de laatste keer dat ik gecheckt had viel ik niet in die categorie,” antwoorde ik beleefd.
De persoon in kwestie keek me aan alsof ze me niet begreep en bood aan om me het toilet te wijzen. Dat vond ik erg vriendelijk en ik volgde verheugd. Ik werd naar de deur gedirigeerd waar inmiddels een lange rij vrouwspersonen stond opgesteld. Het was dezelfde deur die ik eerder had gezien met erop het poppetje met de jurk én het poppetje in de rolstoel.
“Hier is het,” klonk het trots, terwijl ze met twee armen als het ware de wc-deur presenteerde.
“Ja maar… dit is het damestoilet,” legde ik uit.
“Oh, maar daarin is het gebouwd,” klonk het alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

Een man in het damestoilet is niet genderneutraal

Tja, daar stond ik dan. Mijn toilettasje onder de arm en mijn hoofd enigszins beschaamd naar beneden gericht wurmde ik me tussen de vrouwen door naar de plasruimte die geschikt was om mijn persoonlijke verzorging te doen. Als ‘lopende’ gebruiker van een invalidentoilet krijg je soms toch al blikken van mensen die niet lijken te geloven dat een jonge vent als ik er gebruik van moet maken. Maar de blikken van vrouwen die een man in ‘hun’ toiletruimte zien, zijn nog eens vele malen erger.
In het hoofd maakte ik ze stilletjes mijn welgemeende excuses: “Sorry dames, ik heb geprobeerd genderneutraal beperkt te zijn, maar jullie gebouw staat me het niet toe…”

Veel leesplezier
Ragasto

Mindervaliden lopen al jaren voor op de genderneutraal-discussie