VW Corrado G60, het einde van een tijdperk

VW Corrado G60

Bijna twintig jaar had ik haar in bezit, een VW Corrado G60 uit 1989. Gekscherend noemde ik de uit Duitsland geïmporteerde coupé ‘Frau Birgit’ (of ‘Bella Macchina 2’). Ik beleefde veel avonturen met de auto en had nooit gedacht dat ze ooit verkocht zou worden. Toch kwam dat moment, het einde van een tijdperk dus.

Emotionele waarde

Ik heb altijd gezegd dat de Corrado alleen weg zou gaan als er een Ferrari 308 GT4 Dino voor in de plaats zou komen. Maar zoals ik in het artikel daarover schreef, is die droom inmiddels alleen al om financiële redenen niet meer realistisch. Waarom ik de op ‘Volkswagen Golf’-techniek gebaseerde coupé dan toch weg doe? Dat heeft meerdere redenen. Ten eerste omdat het rijden ermee fysiek nauwelijks meer te doen is voor me. Ten tweede omdat er zich een andere auto heeft aangekondigd met nog meer emotionele waarde, een Volkswagen Golf 2 CL uit 1988. Een erfstuk dat mijn opa ooit nieuw bij de dealer aanschafte en mijn vader samen met mijn moeder overnam na het overlijden van mijn opa.

Keuzes maken

En dan moet je nou eenmaal keuzes maken. Ik wist dus al even dat die andere auto eraan kon komen. Sterker nog, ik smeekte mijn vader al zo’n tien jaar dat die Golf niet naar de sloop mocht. Voor de zekerheid hield ik de Corrado nog even aan. Zou de Golf onverhoopt toch op de schroothoop belanden, dan kon ik de Corrado verder opknappen en ombouwen naar automaat. Zou de Golf daadwerkelijk bij mij op de oprit staan, dan ging de tijd, de energie en het geld daarin gestoken worden. En zo geschiedde. Begin september gaf mijn vader aan dat hij een andere auto had aangeschaft en dat hij de Golf naar me wilde overschrijven. Wow! Dat was een beetje onverwacht, maar ik hoefde daar natuurlijk niet lang over na te denken.
De Golf 2 had al die jaren buiten gestaan, dus zelfs zo’n degelijk gebouwde wagen blijkt na 32 jaar flink te kunnen roesten. Dat is dan ook meteen het grootste manco. Technisch verkeert de wagen nog in een behoorlijk goede staat.

Op eigen kracht

Het startkapitaal om aan de werkzaamheden te beginnen moest komen uit de opbrengst van de Corrado. En dat ging snel. De afgelopen jaren hadden zich al meerdere geïnteresseerden gemeld. Zelfs zonder dat de auto officieel te koop stond. Ik belde simpelweg de persoon die bovenaan het lijstje stond. Voordat ik hem uitnodigde, waarschuwde ik hem nog even dat de motor van de Corrado G60 wat onrustig liep en al weer ruim een jaar stil stond. Maar toen de potentiële koper langs kwam, was het starten en lopen. Eigenlijk ging het me nu nog meer aan het hart om er afscheid van te nemen. Maar aan de andere kant, werden we het ongetwijfeld mede daardoor snel eens over de prijs. Op eigen kracht reed de Volkswagen Corrado de autoambulance op. Even vastsjorren en uitzwaaien maar.

Corrado door de jaren heen

De avonturen van de afgelopen twintig jaar kwamen bij het kijken hoe de auto de straat uit reed boven. Op mijn facebookpagina heb ik nog een mapje met afbeeldingen door de jaren heen. Dus gelukkig hebben we de foto’s nog. Een ander aandenken heb ik ook nog, want in februari 2015 schreef ik voor Klassiek & Techniek een artikel over mijn Volkswagen Corrado G60. Daarin vertel ik onder andere hoe Marcel van Ekelenburg, een bevriende monteur, de auto in 2015 redde en onbaatzuchtig zorgde dat ik er nog 3,5 jaar van heb kunnen genieten. Dat artikel is als pdf speciaal voor lezers van mijn blog beschikbaar gesteld door Klassiek & Techniek.

Overigens kan ik van harte een abonnement op Klassiek & Techniek aanbevelen!