Medische keuring en rijtest – Met een handicap aangepast autorijden voor het echie (deel 2)

Medische keuring en eerste rijtest

Eind juli schreef ik al een eerste deel over het traject dat ik inzette om met aanpassingen te gaan autorijden. Inmiddels zijn we weer wat stappen verder, dus wordt het hoog tijd dat ik even een update geef. In dit tweede deel vertel ik over de medische keuring en de eerste rijtest bij het CBR.

Na mijn proefles

Ik ben soms net zo eigenwijs als grondig. Dat kon je in deel 1 al lezen. Want mijn route in het zoeken naar de juiste manier om te kunnen blijven autorijden was nogal eh… onconventioneel. Maar na mijn proefles en de verkennende gesprekken met auto-aanpassingsbedrijven, volgde de noodzakelijke eerste stap. Ik vulde de gezondheidsverklaring in van het CBR. Daarin geef je globaal aan welke medische belemmeringen je hebt die van invloed kunnen zijn op je rijgeschiktheid. Soms besluit het CBR dat naar aanleiding daarvan het prima is om verder te rijden. Maar vaak vraagt het CBR verduidelijking door middel van een medische keuring. Het was niet verwonderlijk dat deze instantie mij ook even aan zo’n ‘CBR keuring’ wilde onderwerpen. De formulieren die de keurend arts in moest vullen, kreeg ik digitaal aangeleverd.

De Care Group

In het begeleidend schrijven stond dat het in principe mogelijk was om je door je eigen huisarts of behandelend arts te laten keuren. De meeste artsen willen dat echter niet. Mijn huisarts dacht dat daar net zo over en verwees me door naar De Care Group. Dat is een onafhankelijke instantie die ook dit soort medische keuringen verricht. Uiteraard keurt zo’n organisatie niet voor niets. Loonkosten en huur van een pand moeten immers ook betaald worden. Toch moet ik echt eens een blog gaan wijden aan die verborgen medische kosten wanneer je chronisch ziek of gehandicapt bent. Want inclusief deze € 95,- stapelen mijn zelfbetaalde zorgkosten zich voor dit jaar weer op tot dik in de vier cijfers.

Keuringsarts

RaGaSto zou RaGaSto niet zijn als hij vooraf de naam van de keuringsarts die De Care Group voor mijn keuring inplande, niet eventjes door de bekende wereldwijde zoekmachine haalde. Tja, ik noemde het al eerder: grondig en eigenwijs. De Google-zoektocht naar de medicus hielp trouwens niet tegen de zenuwen. In de reviews over de beste man klonk namelijk weinig subtiel een negatief oordeel door. Met mijn al aanwezige wantrouwen jegens artsen, brak het zweet me uit. Maar zoals vaker opgaat, kan je beter je eigen oordeel vellen. Want niet alleen was de keuring met het gesprek professioneel, de man was bovendien vriendelijk, persoonlijk en ik voelde me oprecht gehoord. Hij onderzocht de mobiliteit van mijn lichaam, bestudeerde mijn orthopedische schoenen en spalken en luisterde naar waar ik tijdens het autorijden tegenaan liep. Opgelucht rolde ik na afloop zijn praktijk uit, terwijl de ingevulde digitale documenten al bij het CBR lagen.

Rijtest met eigen auto

Daarna ging het boven verwachting snel. Aan de hand van de medische keuring leek het CBR het wijs om me ook een rijtest af te nemen. Via ‘Mijn CBR’ kon ik zelf de gewenste locatie en datum selecteren. In Zwolle was een week later al plek en dat paste bovendien mooi op de route naar mijn werk. Wel was ik verbaasd dat de rijtest met mijn eigen auto moest worden afgelegd. Ik ging toch immers voor handbediening? Een telefoontje naar het CBR maakte duidelijk dat dit wel vaker gedaan wordt, omdat ze dat als nulmeting graag wilden beoordelen aangezien ik nu ook nog met een onaangepast voertuig rijd. Ach ja, aan een rijtest zijn dan weer geen kosten verbonden dus ik meldde me half september bij het CBR in Zwolle.

Geen examen

Nou moet je weten dat ik als jongvolwassene – heel wat jaren en haren geleden – bijna meer rijexamens dan rijlessen heb gedaan. Niet dat ik zo slecht reed, maar als autoliefhebber was ik zo gebrand op mijn roze papiertje (het was toen nog geen pasje) dat ik van de zenuwen telkens de mist in ging. Dat trauma kwam bij het binnengaan van de CBR-locatie weer helemaal boven, hoe nadrukkelijk er ook vermeld werd dat het geen examen maar een rijtest betrof. De rijinstructeur toonde zich gelukkig begripvol toen ik het hem uitlegde en hij nam rustig de tijd voor zowel mijn verhaal als voor de test.

Rondje door Zwolle

In het voorgesprek passeerden de mogelijke aanpassingen de revue. Daarna bekeek hij tijdens een rondje door Zwolle hoe ik mijn huidige auto bestuurde. Bij de remmentest met een remkrachtmeting kwam naar voren hoe noodzakelijk een aanpassing daarvoor is. De minimaal benodigde remkracht van vijftig kilogram haalde ik bijvoorbeeld niet. En ook het rijden met mijn braces overtuigde hem om mijn stuurtechniek nader te bestuderen.

Adviesformulier na de rijtest

De conclusie volgde in de vorm van een adviesformulier: ‘Handmatig gasgeven, handbediende rem, eenhandige stuurtechniek links, schakelaars bedienbaar zonder stuur los te laten’. Precies in lijn dus met het vooraf bedachte pakket van een ‘Push-Pull systeem’ en een ‘smartsteer’. Met dat advies op zak kon ik in overleg met het UWV en B&S Autoaanpassing gewenningslessen inplannen en een nieuwe rijtest aanvragen. Die laatste staat inmiddels half december in de agenda. Aan de hand daarvan verblijd ik jullie vast met een deel 3 van de blogreeks ‘Met een handicap autorijden voor het echie’.