Strijd om een rolstoel voor het echie

Een lange strijd

Begin november krijg ik dan eindelijk mijn nieuwe rolstoel, zoals die had moeten zijn na mijn aanvraag in januari. Je kan je vast voorstellen dat ik na tien maanden wachten daar enorm naar uit zie. Dat het een lange strijd was, hebben veel mensen in mijn directe omgeving wel meegekregen. Maar binnenkort kan ik jullie dus verblijden met een superpositieve blog over mijn nieuwe TNS Notos-rolstoel. En die strijd van de afgelopen maanden dan? Ik heb dat geprobeerd samen te vatten in deze blog ‘Strijd om een rolstoel voor het echie’. Doe ik daarna het leuke deel, goed?

Laat je overigens niet afschrikken door de totale lengte van deze blog. De kern van het verhaal is kort en leest makkelijk weg. Voor de liefhebber heb ik als extraatje onderaan een kader ingevoegd met extra uitleg over hoe de levering van hulpmiddelen in Nederland op dit moment is geregeld. Lees en huiver!

Ontzettend hard voor mij bezig

Over mijn vorige rolstoel heb ik niet eens een blog geschreven, alleen over het aanvragen. Ik ben immers geen klager en probeer meestal iets positiefs in mijn artikelen te verwerken. Maar er moet dan natuurlijk wel iets positiefs te melden zijn. Ach, ze hadden bij Medipoint in ieder geval de kleur goed. Kennelijk zijn ze bij deze hulpmiddelenleverancier sowieso goed met kleur, want ook de handbike had de juiste laklaag. Met smoesjes zijn ze overigens ook heel goed. Want toen ik meerdere keren in de weken na de geplande afleverdatum smekend opbelde om zowel de rolstoel als de handbike afgeleverd te krijgen, vertelden ze telkens weer dat ze zo ontzettend hard voor mij bezig waren. Elke keer was er echter weer iets anders dat volgens hen voorkwam dat ze de handbike konden brengen.

Voor de lol

De rolstoel stond al wel een aantal weken klaar, maar die wilden ze bij Medipoint het liefst samen met de handbike afleveren. Tja, alsof ik tot die tijd geen rolstoel nodig had en die voor de lol in januari had aangevraagd… Dan verwacht je dat ze na vijf maanden (anderhalve maand te laat) een paar geweldige producten leveren. Helaas, toen namelijk de afleverdame in juni vol trots de rolstoel het huis binnenreed, zag ik het meteen.

Verkeerde rolstoel

“Dit is de verkeerde rolstoel,” zei ik resoluut. Ik had immers een paar maanden daarvoor uitgebreid gepast en geoefend met een Quickie Helium. Dat is zo ongeveer het lichtste type rolstoel dat Medipoint zelf kan leveren, een standaard voorziening die ze als een soort confectierolstoel zo uit de fabriek kunnen trekken. Voor mij was dat al een alternatief, aangezien ik samen met mijn ergotherapeut had kunnen onderbouwen dat ik eigenlijk een volledig op maat gemaakte rolstoel nodig had met enkele specifieke zitconstructies, zoals een zogenaamde ‘ergozit’.

Compromissen sluiten

Maar vreemd genoeg moet je bij een eerste rolstoel compromissen sluiten voor wat betreft je lijf en je gezondheid. Daarom had ik tijdens de passing (zo heet een rolstoel-passessie) in het bijzijn van mijn lieftallige eega en mijn ergotherapeut nadrukkelijk aangegeven dat als het niet anders kon, ik vooralsnog akkoord zou gaan met het bestellen van een Helium. De Helium kreeg ik qua gewicht bijvoorbeeld net aan zelf achter in de auto. Dus toen ze met een rolstoeltype (een Quickie Argon2) dat bijna twee keer zo zwaar is binnenkwam, sloeg ik stijl achterover.

Ik ben niet gek

De afleverdame snapte het zelf ook niet zo goed, want in haar papieren stond inderdaad dat we de Helium besproken hadden. Ze belde daarom maar even met de adviseur die de passing met mij had gedaan. Die probeerde eerst nog vol te houden dat we toen akkoord gegaan waren met de Argon2. Maar ik ben niet gek en kon vanwege mijn boosheid het niet opbrengen om haar voor het zoveelste smoesje uit te lachen. Nadat ook de ergotherapeut en mijn vrouw bevestigden dat het echt om een Helium zou gaan, veranderde ze de reden in een meer plausibele.

Onder protest

Het frame van een Helium zou niet sterk genoeg zijn voor de krachten die er op kwamen te staan als ik de handbike eraan zou koppelen. Zonder met mij te overleggen hadden ze daarom maar de Argon2 besteld. Maar ja, die is bijna twee keer zo zwaar en voor mij nauwelijks en niet zonder pijn in mijn auto te tillen. Onder protest, omdat ik niet langer wilde wachten en in afwachting van een oplossing, heb ik toen die rolstoel gehouden. Dan kon ik immers wel weer een beetje op pad.

Ook de handbike

De afleverdame dacht waarschijnlijk het debacle enigszins goed te maken door aan te geven dat geheel onverwachts toch ook de handbike (Quickie Attitude Hybrid) klaar was en ze die meteen maar meegenomen had. Voorzichtig kwam er ondanks het afleveren van de verkeerde rolstoel alsnog een kleine glimlach op mijn gezicht. Zou ik dan eindelijk weer kunnen fietsen? Van het heerlijke zomerweer kunnen genieten? Fysiek aan de slag kunnen als uitlaatklep om mijn emoties te beheersen? Werken aan lichamelijk herstel door conditie op te bouwen? Ze haalde de handbike uit haar bus en reed hem mijn huis binnen.

Alleen de kleur goed

De glimlach verdween, geheel in teamverband met mijn hoop, echter snel weer. Want zoals ik al aangaf, bleek ook hier alleen de kleur goed. Ik begon me echt af te vragen waarom Medipoint überhaupt aan passessies deed. De afgesproken en noodzakelijke centraal geplaatste kinbediening om te schakelen, trof ik niet aan. Wel hadden twee enorme knoppen om de fietscomputer met mijn mond te kunnen bedienen een plek gevonden op het frame, maar die had ik nou net niet nodig. Bovendien was een handvat, dat sowieso op elke handbike zit, simpelweg eraf gehaald. Met geen mogelijkheid kon ik daardoor de handbike op mijn rolstoel aan- en afkoppelen.

Terug naar de fabriek

Of ik de handbike dan niet alvast wilde houden, zodat ze (over een paar weken) een monteur langs konden sturen om te kijken of hij daar nog iets aan kon veranderen. Nou nee, dat wilde ik niet. Mijn vertrouwen in Medipoint was op dat moment verdwenen. Ik heb de handbike dan ook maar weer mee terug laten nemen om het pas weer af te laten leveren als ze het op de juiste manier hadden opgelost. Achteraf bleek dat de juiste keuze, want de aanpassingen zouden zo ingrijpend zijn dat het hele gevaarte terug moest naar de fabriek.

Geheel nieuwe rolstoel

Tja, dat krijg je ervan als je het niet meteen goed doet. Maar zover kwam het overigens niet. Nu komen we namelijk bij het positieve deel van mijn blog. Om het op te lossen, stelde Medipoint eerst nog voor om een tweede rolstoel (de Quickie Helium) te leveren. Behalve dat ik het een heel slecht businessplan vind dat ze door een fout te maken ook nog eens een tweede product mogen declareren bij de gemeente, zou het bovendien wederom een compromis betekenen. Ook weet ik niet waar ik in mijn kleine huisje een tweede rolstoel moet laten. Ik eiste, samen met mijn ergotherapeut, dat ik deze keer geen enkel compromis meer hoefde te sluiten. Kort daarop kwam het verlossende woord dat ik een geheel nieuwe rolstoel zou krijgen. Daardoor kwam er toestemming voor een volledig op maat gemaakte rolstoel van TNS.

Als een koe na een winter op stal

Daar past die teruggestuurde handbike die Medipoint zou leveren echter niet op. Gelukkig bood REV Produkten uitkomst met de Stricker Neodrives, een geweldige handbike die zowel op mijn huidige als mijn toekomstige rolstoel past. Bovendien kon REV Produkten sneller hun op mijn behoeften aangepaste handbike leveren dan dat Medipoint de oorspronkelijke kon aanpassen. Het was dan 13 september eindelijk zo ver; mijn handbike werd geleverd. Ik voelde me als een koe die na een winter op stal weer de wei in mag. Eindelijk weer een stukje vrijheid terug, erop uit trekken. Eindelijk weer die wind door mijn ha… over mijn kale kop voelen. Eindelijk de frustratie van de afgelopen maanden uit mijn lijf fietsen!

In het filmpje hieronder kan je even een minuutje met me mee handbiken. (Onder het filmpje volgt nog een stukje tekst over hoe het nu zit met de WMO, hulpmiddelenleveranciers, fabrikanten en de huidige misstanden).

Uitgelichte afbeelding bij deze blog is gemaakt door Stefan Verkerk.