Stoelendans in mijn rolstoelbusje – Wheelchairvantastic

Stoelendans

Mijn ‘mooiste rolstoelbusje van Nederland’ begint al een redelijk bekende verschijning te worden onder autoliefhebbers. Als rijdend project is die nooit echt af. De Mercedes-Benz V-Klasse evolueert bijvoorbeeld mee met mijn beperkingen. In dit geval betreft het een stoelendans in mijn rolstoelbusje. Op zoek naar stoelen bij Boomkamp Trading.

Nieuwe stoelen

Niet alle aanpassingen zijn ingewikkeld. Over de aangepaste hoofd- en handbedieningen moet ik nog altijd een blog schrijven met daarbij een toepasselijke reel op mijn ‘wheelchairvantastic’-Instagram. Deze keer betreft het een eenvoudiger aanpassing, namelijk nieuwe stoelen. Niet eens voor mezelf, maar voor mijn passagiers.

Rolstoel bovenop

Tja, bijna twee jaar geleden kocht ik mijn Mercedes-Benz V-Klasse als vijfpersoons bus. De tweede zitrij bestond uit een driepersoons bankje. Met een rolstoeltakel tilde ik mijn oude rolstoel bovenop de zitting van de linkerhelft van dat bankje. Had ik veel passagiers aan boord, dan mochten die mijn rolstoel achterin de bus zetten en konden ze mee aan boord. Om het bankje te sparen van vuil en beschadigingen door de wielen van mijn rolstoel, had ik over het bankje een verhuisdeken gedrapeerd.

Nieuwe rolstoel past niet meer

Mijn chronische ziekte en mijn lijf veranderden echter de afgelopen twee jaar. Mijn vertrouwde rolstoel voldeed daarom niet meer. Ik mocht een nieuwe maatwerk rolstoel laten maken. En daarin zit ik weliswaar weer als een koning, die paste dankzij de grotere rugleuning, niet meer bovenop het achterbankje. Die moest er dus uit. Ik had er bij de aankoop al wel rekening mee gehouden, maar het ging me toch wel wat aan het hart. De maron bruine bank maakte het luxe interieur van de bus namelijk helemaal af.

Stoelen op rails

Het voordeel van een V-Klasse (net als zijn ‘eenvoudigere’ evenknie de Vito) is dat de achterste stoelen en banken op rails bevestigd zijn. Je kan ze redelijk eenvoudig verwijderen of in een andere configuratie terugplaatsen. Het driezits bankje kon er dus makkelijk uit. Maar ja, waar laat je zo’n ding? Ik stelde mijn lieftallige eega voor om het bankje in de woonkamer te zetten en onze gezinsbank de deur uit te doen. Aan haar gezicht te zien vond ze dat geen goed idee, geloof ik.

Levendige markt

Dan moest ik het bankje maar verkopen. Dan kon ik meteen van de nood een deugd maken en van de opbrengst losse luxe stoelen terugkopen. Ik zocht op wat een gangbare prijs was voor zo’n bankje en ging daar iets onder zitten om de verkoop te bespoedigen. De markt voor onderdelen van dit soort busjes is best levendig en nog geen uur nadat ik de advertentie had geplaatst, bood zich een koper aan. Dan weet je gewoon dat je eigenlijk een hoger bedrag had moeten vragen. Maar ja, ik wilde er ook niet maandenlang mee leuren.

Zwetend en puffend

Nauwelijks onderhandelend, kwamen we telefonisch tot een deal. De Duitse man reed toevallig door Nederland voor een ware schooitocht. Althans, dat bleek toen hij even later voor kwam rijden met zijn volgestouwde busje met handelswaar. Het werd nog flink proppen om dat bankje daar nog bij in te krijgen. Maar eerst moest dat er nog uit, wat mij vanuit mijn rolstoel nooit ging lukken. Zo’n interieur doet een weegschaal namelijk flink uitslaan. De beste man was niet te beroerd om het klusje zwetend en puffend zelf te klaren.
De koper was verguld met zijn aankoop en is sindsdien ook een trouwe volger van mijn instagramkanaal over mijn ‘mooiste rolstoelbusje van Nederland’. Hij had zelf ook zo’n W447 (de fabrieksaanduiding voor deze generatie V-Klasse/Vito/Metris. Daar ging hij het bankje voor gebruiken.

Schaarse Maron bruine stoelen

Mijn nieuwe rolstoel paste weer prima in de bus met zo’n grote lege plek. Met het rolstoeltakeltje kon ik het in- en uitladen van de rolstoel weer helemaal zelfstandig. Maar ik had nu wel heel veel ruimte achter de voorstoelen. Zoveel zelfs dat de rolstoel een beetje heen en weer schoof bij het wat sportievere remmen en bochtenwerk. En er kon, behalve een bijrijder naast me, niemand meer plaatsnemen. Niet echt handig. Tijd dus om een mooi setje losse stoelen te kopen. In wit of zwart leer en in stof kan je die nog makkelijk vinden. Zo’n maron bruine set stoelen is echter een stuk schaarser. De zoektocht duurde dan ook even.

Captain chairs

Uiteindelijk klopte ik aan bij Boomkamp Trading in Almelo. Eigenaar Dennis Boomkamp gaf aan dat hij een mooi setje maron bruine zetels had staan. Van die heerlijk zittende ruime captain chairs met armleuningen. Perfect voor mijn luxe busje. Met één van de stoelen achter de bijrijder geplaatst, kan er altijd een tweede passagier mee. Wanneer ik met in totaal vier personen onderweg ga, dan kan mijn reisgezelschap de tweede captain chair uit de kofferruimte halen en achter de bestuurdersplek plaatsen. Ik neem aan dat met zoveel mensen aan boord vast wel iemand mijn rolstoel dan even voor me in en uit de kofferruimte wil tillen.

Mooie deal met stoelen van Boomkamp Trading

Voor de vorm ging ik natuurlijk wel even kijken bij Boomkamp Trading om de staat van de stoelen te bekijken. Tegelijk biedt een bezoekje altijd de kans om zo’n automotive bedrijf beter te leren kennen. Ik ben en blijf immers ook autojournalist. Het verraste me hoe groot Boomkamp de voorraad aan interieurdelen heeft in zijn loods. Keurig gesorteerd op merk en type. Ik keek mijn ogen uit toen Dennis Boomkamp me door zijn loods rondleidde. Het setje maron bruin lederen stoelen kwam al snel tevoorschijn en daar viel niets op aan te merken. Dennis Boonkamp zette de stoelen meteen even op de juiste plek in mijn auto. Daarna kwamen we snel tot een mooie deal.

Vanuit passie

Wat volgde was een leuk gesprek over hoe Dennis Boomkamp zijn bedrijf de afgelopen veertien jaar opbouwde en hoe hij inmiddels een enorm netwerk aan klanten en collega’s heeft. Zelfs officiële merkdealers maken geregeld gebruik van de interieurdelen van Boomkamp. Nou scheelt het dat ik als autoliefhebber al snel geïnteresseerd ben in zulke verhalen, maar Dennis vertelt duidelijk vanuit een passie. Van hoe hij ooit begon als autobekleder tot aan de internationale markt waarin hij zich begeeft met zijn interieurdelen voor bedrijfswagens. En aan de kwaliteit van zijn producten te zien, snap ik wel dat mensen van ver buiten Nederland het bedrijf weten te vinden. Hij heeft er bij deze ook een klant bij, want ik denk dat in de toekomst na mijn huidige rolstoelbusje er ongetwijfeld nog wel wat busjes zullen volgen.

Volgende aanpassingen in de planning

Voorlopig heb ik dus weer wat extra plek aan boord. En het staat nog fraai ook. Ik ben weer helemaal blij. Toch dienen de volgende aanpassingen zich al weer aan. Ik maak nu de transfers van mijn rolstoel naar de bestuurdersplaats nog half staand en mezelf in de bus hijsend. Dat wordt alleen steeds uitdagender. Langzaam aan ben ik me dus aan het oriënteren op een andere manier om zelfstandig in en uit de V-Klasse te komen. Binnenkort ga ik dat bij een vergelijkbare rolstoelbus uitproberen. Wil je daarvan op de hoogte blijven, dan raad ik je aan om mijn Instagram ‘Wheelchairvantastic’ te volgen. Dat zou ik superleuk vinden! Ik plaats er geregeld nieuwe content over mijn ‘mooiste rolstoelbusje van Nederland’.