Motie voor meer openbare toiletten in Harderwijk is aangenomen

In de politiek

Ik had nog nooit zoiets gedaan. Wat dat betreft betekende het inspreken tijdens de gemeenteraadsvergadering van de gemeente Harderwijk mijn eerste schreden in de politiek. Al geruime tijd zet ik me in voor meer openbare en opengestelde toiletten in Harderwijk. Dat doe ik in eerste instantie vooral voor medepatiënten die om de meest uiteenlopende redenen frequent een toiletbezoek afleggen of behoefte hebben aan toiletten die toegankelijk zijn voor mensen met een beperking. Als coördinerende partij werk ik daarmee nauw samen met de Maag Lever Darm Stichting. In dit artikel beschrijf ik hoe ik de aanname van de motie heb beleefd.

Inspreken tijdens de gemeenteraadsvergadering

Enige tijd geleden schreef ik over het enigszins teleurstellende antwoord vanuit het college van burgemeester en wethouder op de schriftelijke vragen vanuit de Christen Unie. Volgens het college zouden er genoeg openbare of opengestelde toiletten zijn in de stad en zou er meer de nadruk moeten liggen op het aansporen van ondernemers zich aan te melden bij de Hoge Nood-app waarin staat aangegeven van welk toilet iemand gebruik kan maken. Gelukkig liet de Christen Unie zich niet uit het veld slaan en wilde, mede naar aanleiding van mijn pleidooi bij deze partij, doorgaan met het indienen van een motie om zo meer en goed geoutilleerde toiletten in Harderwijk te realiseren. Om de motie te ondersteunen schreef ik me daarom in als inspreker tijdens de gemeenteraadsvergadering van donderdag 12 juli 2018.

Uit de anonimiteit

Ik vond het ongelooflijk spannend. Allereerst natuurlijk omdat ik zoiets dus nog niet eerder deed, maar ook omdat dit toch de laatste kans was om het doel voor al die toiletgangers te realiseren. Stomadragers, buikpatiënten, blaaspatiënten, ouderen, gezinnen met jonge kinderen, diabetici en vele anderen hebben gewoon het recht om ongehinderd naar een toilet te kunnen. Niet voor niets staat het deelnemen als ieder ander aan de maatschappij beschreven in het ‘VN-verdrag chronisch zieken en gehandicapten’. De spanning bij mij ging nog eens extra omhoog omdat je je toch wel opgelaten voelt om ten overstaan van de plaatselijke politici, plaatselijke pers en vastgelegd via (live)streaming je pleidooi over een onderwerp als toiletbezoeken publiekelijk te maken. Ik snap ook wel dat ik nu op straat echt geen handtekeningen uit hoef te delen, maar je stapt met je beperking toch uit de anonimiteit. Ik sterk me maar met het idee dat dat dan weer bijdraagt aan het doorbreken van dit taboe.

Voorstelrondje

Ruim voor het begin van de gemeenteraadsvergadering bevestigde ik mijn inschrijving voor het inspreken met een krabbel op de intekenlijst. Wat was ik enorm blij dat er twee politiek actieve kennissen toevallig op kwamen draven. Eén ervan was de bestuursvoorzitter van de plaatselijke tak van de Christen Unie, Maarten van de Fliert. De ander betrof een kerkgenoot met wie ik geregeld contact heb voor bijvoorbeeld Thuis, het kwartaalblad van de BGH waar ik elke drie maanden wat bijdragen voor mag leveren. Maarten nam me mee langs de politici voor een voorstelrondje en legde uit hoe het er die avond ongeveer aan toe zou gaan.
Vooraf grapten mijn lieftallige eega en ik er nog over dat ik tegen burgemeester Harm-Jan van Schaik zou moeten zeggen dat ik hem niet herkende zonder ambtsketting, maar die grap bleek niet nodig. Als voorzitter van de gemeenteraadsvergadering hoort de burgemeester die kennelijk te dragen. Weer wat geleerd.

Pleidooi

Al vrij snel na de opening kreeg ik het woord. Het pleidooi in mijn handen geklemd, stapte ik naar voren. De zenuwen voelde ik nu toch wel opkomen. Daar stond ik dan, pontificaal achter de microfoon. Hoe had ik dat vooraf ook al weer bedacht? Rustig blijven praten om niet te gaan ratelen en bij een foutje gewoon een keer diep ademhalen en de zin overnieuw uitspreken. Wie het pleidooi wil zien of horen, kan vanaf 6 minuten en 30 seconden kijken in de video onderaan deze blog. Het stuk is grotendeels gebaseerd op mijn ietwat in emotie opgetekende open brief: ‘De Hoge Nood Klok’.

Dat politieke spel

Daarna was het wachten, bijna anderhalf uur lang. Ik heb met verbazing gekeken naar het behandelen van diverse moties, de debatten daarbij en hoezeer ik dat politieke spel kon waarderen. Ik vond het echt leuk, totdat de laatste moties van de avond aan de orde kwamen. Jawel, daaronder ook de motie vanuit de Christen Unie voor meer goed geoutilleerde openbare toiletten. Raadslid Ilonka Donker-Jak presenteerde en verdedigde de motie. Ze had daarbij vooraf al de steun gekregen vanuit GroenLinks, Harderwijk Anders en Gemeentebelang, die de motie mede indienden.

Toeschreeuwen

Dat was alleen nog niet genoeg voor de meerderheid, dus moest er nog minstens één andere partij overtuigd worden. De mening van het college van burgemeester en wethouders hielp daarin niet. Die raadde de motie zelfs af, omdat er naar haar idee al genoeg openbare toiletvoorzieningen in de stad bevonden. Wat had ik die wethouders vanaf de tribune willen toeschreeuwen dat die niet vierentwintig uur per dag of zeven dagen in de week open zijn en niet overal voor iedereen toegankelijk. Hadden ze dan niet geluisterd? Het nieuwe, bruikbare toilet op het strandeiland is bijvoorbeeld niet het hele jaar open. Gelukkig weerhield de ontrading vanuit het college de indienende partijen niet om de motie door te zetten. Maar toen kwamen de andere partijen aan bod. Je mag niets zeggen vanaf de publieke tribune, maar ik had Ilonka Donker-Jak zo graag bij willen staan. Met name de PvdA, VVD en CDA hamerden op het ontbreken van een financieel plaatje of suggereerden dat er eerst onderzoek gedaan moest worden.

Motie aangenomen

Die onderzoeken liggen er wel. Nog niet specifiek toegepast op Harderwijk, maar de Maag Lever Darm Stichting heeft documentatie in overvloed. Die heeft zelfs van veel openbare toiletten richtprijzen en manieren om de kosten verder te beperken uitgezocht. Ik kon het ze tijdens het debat niet vertellen. Ze stemden dan ook tegen. Maar gelukkig raakte D66 wel overtuigd van de noodzaak. Uiteindelijk beslechtte dat de stemming in 16 stemmen voor en 12 tegen, zodat de gemeente Harderwijk aan de bak moet om meer openbare toiletten te realiseren die ook voor mindervaliden toegankelijk zijn, motie aangenomen!

Met pijn in het hart

Al tijdens de stemming en in de gesprekken na afloop bleek dat veel van de tegenstemmers dit met pijn in het hart deden. Ze misten daarbij vooral het financiële plaatje. Ik denk dus dat na een goed gesprek met bijvoorbeeld de Maag Lever Darm Stichting ook die partijen overtuigd zullen raken en mee zullen helpen om het participeren in onze samenleving door blaas- en darmpatiënten, stomadragers, ouderen, gezinnen met jonge kinderen, rolstoelgebruikers, diabetici en ga zo maar door te verbeteren. De volgende stap wordt het in gesprek gaan met ter zake doende partijen. De Maag Lever Darm Stichting heeft reeds toegezegd hierover het gesprek aan te willen gaan. Als ervaringsdeskundige draag ik daarin graag weer een steentje bij.

Wordt vervolgd…

Gemeenteraadsvergadering terugzien

De stream van de gemeenteraadsvergadering van 12 juli 2018, met op 6:30 mijn pleidooi en op 1:22:00 het indienen van de motie en het bijbehorende debat: