Repost van de ontzettend gave rijtest met een Ferrari 360 Modena

Lange tijd onderhielden mijn goede vriend Denny en ik een website over de auto’s die we reden. Dat was een hobby die voortkwam uit onze gezamenlijke passie voor automobielen. Uiteindelijk maakten we afzonderlijk geleidelijk aan stappen naar meer beroepsmatige, redactionele activiteiten. Het kwam er dus steeds minder van om gezamenlijk op pad te gaan.

Een maand geleden trokken we met pijn in het hart de stekker uit auto-maten.nl. Sommige belevenissen zijn echter te mooi om in de prullenbak te gooien. Daarom plaats ik af en toe op deze plek een geredigeerd artikel uit die tijd. Om af te trappen een jongensdroom die werkelijkheid werd door te mogen rijden in een Ferrari 360 Modena. Oorspronkelijk stamt de rijtest uit 2014, maar ik heb het hier en daar wat aangepast naar de huidige tijd. Veel leesplezier!

Actiefoto door Ralph Stoove van de Ferrari 360 Modena tijdens de rijtest

Bijzondere beleving

Niet elke dag krijg ik de mogelijkheid in een bloedsnelle sportwagen te rijden. Dus ook wanneer zo’n auto ten tijde van de rijtest al vijftien jaar oud is, laat ik de kans niet voorbij gaan om de sleutels in handen te krijgen. Want ondanks zijn leeftijd is het rijden met een Ferrari 360 Modena een bijzondere beleving.

Het is feest

Daarom worden er in dit verslag weinig woorden vuil gemaakt aan rationele argumenten. Wie boeit het dat de CO2-uitstoot torenhoog is? Waarom maak je je druk om het verbruik van gemiddeld 1 op 5,5? Wie maalt erom dat die Billy-boekenkast van die Zweedse meubelketen er niet in past? En wat kan het me schelen dat de auto zoveel vrouwelijk schoon aantrekt? Ehh… ok, maar er is toch alleen maar plek naast me in de auto voor mijn lieftallige eega. Rijden wil ik met een Ferrari! Het is feest!

Betrouwbaar

De Ferrari 360 Modena kent dezelfde eigenaar als de Ferrari 328 die ik een jaar of vijftien geleden mocht besturen. Niet alleen ben ik in de tussentijd wijzer geworden, ook Ferrari is in de periode tussen die twee auto’s volwassener geworden. Klanten werden namelijk toch kieskeuriger en namen geen genoegen meer met een bloedmooie auto met supercarprestaties als die na het omdraaien van de contactsleutel al een dure onderhoudsbeurt nodig. Evenmin namen de klanten genoegen met het excuus dat de auto schijnbaar meer karakter toebedeeld kreeg, naarmate de onderdelen veelvuldiger en sneller een eigen leven gingen leiden. Ook een Ferrari moest betrouwbaar zijn!

Luca di Montezemolo

De Ferrari 360 was de eerste Ferrari die volledig onder de leiding van Luca di Montezemolo werd ontwikkeld. Hij begreep exact wat de klanten wilden. Vanaf dat moment werkte hij gestaag aan zijn opmars met als strategie dat de vraag altijd groter moest blijven dan het aanbod. Mede daardoor wist het Italiaanse sportwagenmerk gigantisch te groeien en tegelijk exclusief te blijven. Bovendien maakte het merk een inhaalslag voor wat betreft betrouwbaarheid en gebruikskosten. Hoewel die laatste nog altijd hoog zijn.

Playstation

Wat hij onder zijn bewind ook – ongetwijfeld noodzakelijk – doorvoerde, waren de talloze technische hulmiddelen in de bolides. Aan de ene kant natuurlijk prettig, omdat zo de rijkeren met minder talent de auto ook de rotonde rond konden sturen, maar aan de andere kant leveren die toevoegingen ook discussie op met mederedacteur, Denny, waarmee ik in die tijd auto-maten.nl bestierde. Denny kan al die gadgets, foefjes en moderne technieken wel waarderen. Ondergetekende vindt de auto’s daardoor meer en meer een playstation-karakter krijgen.

Cavallino rampante

Eigenlijk roem ik de Ferrari 360, omdat het in mijn ogen de laatste generatie van Ferrari’s betreft die nog enigszins puur zijn. Zeker zonder de gerobotiseerde handbak met flippers achter het stuur die eveneens leverbaar was. De verchroomde pook in een verchroomd schakelpatroon is eigenlijk wat ik het liefste zie, gepaard met het klikklakgeluid als er een ander verzet wordt ingeschakeld. Wat dat betreft kom ik bij deze ‘Cavallino rampante’ (steigerend paard) aan mijn trekken. Onder de streep moet dit welhaast het ultieme compromis zijn tussen het pure gevoel van vroeger en modern comfort voor zover aanwezig in een sportwagen van dit kaliber.

Het briljante design van Pininfarina

De 360 markeerde duidelijk een nieuw tijdperk. De strakkere lijnen van de voorgangers Ferrari 348 en F355 hebben plaats gemaakt voor een welhaast organische vorm die via de Ferrari 430 en de 458 Italia ook heden ten dage nog terug te zien is in de 488. Deels kwam dit voort uit het briljante design van Pininfarina en deels kwam dit voort uit meer dan 5000 uur testen in windtunnels om de aerodynamica naar een hoger plan te tillen. De auto oogt compact, maar is groter dan zijn genoemde voorganger. Bovendien legt de auto minder kilo’s op de weegschaal door toepassing van lichtere materialen. Voor het eerst paste Ferrari een volledig aluminium carrosserie toe.

112 pk per liter

Het hart van de auto wordt gevormd door een V8 met een cilinderinhoud van krap 3,6 liter. Met een piekvermogen van 400 pk bij 8500 toeren per minuut, komt dat neer op 112 pk per liter! Dat klinkt niet gewoon lekker, het is simpelweg maniakaal te noemen. We hebben bovendien het ernstige vermoeden dat er een uitlaat op geschroefd zit die niet helemaal standaard is. Het geluid gaat over van diep roffelen, via zwaar resonerend brommen tot het uitgillen alsof het technische hoogstandje gegeseld wordt door een folteraar met zweep.

Verslavend

Het is bijna onwerkelijk om het gas in te trappen. Het koppel van 372 Nm klinkt anno 2018 niet eens meer indrukwekkend, maar het is echt genoeg. Bovendien wil de motor toeren maken, toeren maken en nog eens toeren maken. Dat wil je zelf ook, want het gegil wil je niet meer laten verstommen als je het eenmaal gehoord hebt. De acceleraties zijn immer verbluffend en de ploffen die vanachter je rug de cockpit binnendringen bij gas loslaten werken verslavend. Het is werkelijk een feest om mee te rijden.

Slijtage aan de koppeling

En dan heb ik de echte grenzen van de sportauto niet eens opgezocht. Ten eerste omdat ik ermee op de openbare weg rijd en ten tweede omdat de auto de verkoop in gaat. Daarnaast wijst een wat extra zwaar inleggen van de tweede versnelling op een beginnende slijtage aan de koppeling. Die houdt het in het geval van de handbak toch nauwelijks 40.000 kilometer uit. En ik wil niet degene zijn die dat moment tijdens de rit toevallig tegenkomt.

Ferrari 360 Challenge Stradale

Toch valt me op hoe eenvoudig de Ferrari 360 te besturen valt. De auto is erg vergevingsgezind en samen met de balans en het gevoel dat je hebt met de auto, maakt het dat ook minder ervaren chauffeurs makkelijk hard kunnen en durven gaan. Ik denk dat ik op de openbare weg zelfs meer plezier beleef aan deze 360 Modena dan aan zijn uitgeklede en extremere zusje de Ferrari 360 Challenge Stradale. Die zal ongetwijfeld in handen van de getrainde coureur veel harder over een circuit te jagen zijn, maar op de weg halen wij die tweetienden van een seconde snellere acceleratie (4,1 vs 4,3 seconde naar de 100km/u) en vijf kilometer hogere top (295 vs 300 km/u) er nooit uit. En zouden we daar dan het listigere rijgedrag voor over hebben en elke rit met samengeknepen billen enkel het gaspedaal durven te toucheren?

Heerlijke rijdersauto

Nee, de Ferrari 360 Modena heeft mij overtuigd. Een heerlijke rijdersauto met niet te veel poespas. Bovendien pas ik we met 1,87 m nog prima in de auto. Iets dat bij de eerdere ervaring met de Ferrari 328 niet helemaal het geval was. Het zwarte leer om je heen, de rood gestikte biesjes en het rode tapijt staan de rode 360 prima. Voor Denny had het tapijt niet zo rood hoeven te zijn. Maar ach… terugkomend op de vragen aan het begin van het artikel: wat zou het? Rijden in een Ferrari 360 Modena is een feest!

Nog één keer

Bij het terugbrengen geef ik nog één keer gas. Het gegil gevolgd door een paar doffe knallen bezorgen me nog één keer kippenvel. Ik bekijk, bevoel en beluister nog één keer hoe de pook door het schakelpatroon klikt. Ik sluit nog één keer het portier. Snel geef ik de sleutels terug aan de eigenaar, voordat het me helemaal niet meer lukt. Op naar de volgende droomauto!

Filmpje

Voor de opgeheven website van Auto-maten maakten Denny en ik ook een filmpje. Helaas liet de kwaliteit van de video nog wat te wensen over, maar je ziet duidelijk de lol die we ermee hadden. Bedenk dus dat dit filmpje ook alweer vier jaar oud is!