Carspotters, de gezonde hobby die carspotten heet

Ik vind carspotters tof

Carspotters, je kent ze waarschijnlijk wel van die filmpjes uit chique wijken of dorpen. Van die vaak jonge gasten die, verscholen achter een mobieltje of spiegelreflexcamera, loeren op de meest snelle, luxe of dure automobielen. Niet iedereen kan het carspotten waarderen, maar ik vind het leuk! Ik vind carspotters tof. Waarom? Ik zal het je vertellen.

Coverfoto: Erwin Kwakman
Foto’s in de blog: Ralph Stoové en… (hopelijk komen hier namen van carspotters)

Boete

De reden dat sommige mensen carspotters liever zien verdwijnen, heeft meer met de bestuurders van die dure auto’s te maken dan met de carspotters zelf. Vooral in Laren nam de overlast dusdanig toe dat de gemeente zich genoodzaakt voelde om overlast gevende automobilisten na een eerste waarschuwing te beboeten met € 390,-. Om ook de carspotters te weren, konden die veelal minderjarigen ook een boete verwachten. Met € 95,- voor veel jonge mensen een pittig bedrag. En daar wringt voor mij de orthopedische schoen.

De buitenlucht in

Want zeg nou zelf, heb je liever dat de jeugd zich begraaft in een isolement met online videogames in hun muffe met gordijnen dichtgetrokken slaapkamer? Of lijkt het gezonder dat de jeugd de buitenlucht in gaat? Dat het andere gelijkgestemden ontmoet en tegelijk spelenderwijs leert om mooie foto’s te maken? Als freelance autojournalist ben ik zelf ook op een soortgelijke manier begonnen. Al bestond mijn gereedschap in mijn tienerjaren uit een tas voor autofolders en op hoogtijdagen uit een wegwerpcameraatje met fotorolletje.

Pokémon Go vs autospotten

Wat is in de basis ook het verschil tussen Pokémon Go en carspotten? Beide trekken de jeugd uit hun bedompte hokken naar de gezonde buitenlucht. Beide zorgen ervoor dat jongeren elkaar in het echt ontmoeten in plaats van alleen chatten met online vrienden. En beide integreren moderne techniek in een gezonde omgeving. Alleen zoek je bij Pokémon Go naar denkbeeldige wezens en zie je bij carspotten daadwerkelijk bestaande dingen om van te dromen. Een carspotter bepaalt zelf wat hij of zij mooi genoeg vindt om een foto van te maken. Soms stimuleert dat zelfs een zeker reactievermogen wanneer die zeldzame Maserati voorbij komt stuiven. Ook kan autospotten het creatieve proces stimuleren van het vinden van een goede compositie, daarna het fotobewerken en het creëren van een mooie Instagramfeed.

Pracht van een automobiel

Geef toe, af en toe een bulderende V8 of krijsende Ferrari horen, klinkt toch best lekker? Of word je enthousiaster van het suizen of zoemen van zo’n elektrische auto? Heus, ik zal de Tesla fanboys geruststellen dat ik die nieuwe generatie automobielen ook wel kan waarderen. Ik snap bovendien echt wel dat asociaal rijgedrag voor onveilige situaties en overlast kan zorgen. Maar wees eens eerlijk, ligt dat aan de jeugdige enthousiastelingen met hun cameraatjes of aan de automobilist? Stel je bent zo intelligent of hard werkend dat je jezelf een pracht van een automobiel kan veroorloven. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de meeste van die autobezitters op zijn minst een bepaalde volwassen leeftijd hebben bereikt, zo niet al van middelbare leeftijd zijn.

Volwassen en carspotters

Veelal mensen dus met enige levenservaring om weloverwogen een keuze te maken. Dan zie je vanuit je supercar langs de kant van de weg een puber met een telefoon in de aanslag staan. Enthousiast over jouw verworven automobiele rijkdom geeft die tiener je mogelijk zelfs een duimpje. Vervolgens laat je je door zo’n jonge gast kennelijk dusdanig beïnvloeden dat je alle remmen los gooit. Die V12 moet je dan natuurlijk de toerenbegrenzer in janken om daarna als een broodmongool rubber strepen op het asfalt achterlatend en met tweemaal de toegestane snelheid een kruispunt over te boenderen. Yep, heel volwassen!

Aandacht voor mijn auto’s

Begrijp me niet verkeerd, ik houd zelf ook wel van een beetje aandacht voor mijn auto’s. Ik ben nou eenmaal autoliefhebber. Wanneer iemand mijn keuze voor een voertuig waardeert, doet dat wat met mijn ego. Geregeld krijg ik op mijn opvallende Mercedes-Benz V-Klasse, oftewel het ‘mooiste rolstoelbusje van Nederland’, positieve reacties. Wel vaak van volwassen autoliefhebbers die versteld staan van de hyacintrode kleur op de superluxe bus. De snufjes erin die me in staat stellen om te kunnen blijven rijden, vinden mensen eveneens erg interessant. Wanneer iemand uit oprechte interesse vragen heeft over hoe dat allemaal werkt qua aangepaste bedieningselementen, dan ben ik niet te beroerd om een demonstratie te geven. Ik laat ook graag zien waarom een V-Klasse qua luxe interieur een heel ander voertuig is dan een Vito. Dat kan echt zonder gierende banden of op niets ontziende snelheid richting een zebrapad te knallen.

Een picca van mijn wagi door carspotters

Eerlijk is eerlijk. Nou snap ik ook wel dat een jonge autospotter liever een Ferrari, McLaren, Lamborghini of een dikke AMG, Audi RS of BMW M spot. Boven mijn bed hing vroeger ook een poster van een Ferrari 308 GT4 Dino en niet van bijvoorbeeld een Mercedes-Benz Vario. Ik merk echter dat jongere autospotters mijn instagramaccount van mijn V-Klasse wel waarderen en volgen. De carspottende jongmensen zie ik ook graag langs de weg. Ik kan namelijk meegenieten als ik ze enthousiast een hypercar zie spotten. Daarom nodig ik ze uit om ook mijn V-Klasse op de gevoelige plaat te zetten. Om er een moderne taaluiting in te gooien voor de jeugdige autospotters. De autospotter die een picca van mijn wagi maakt en deelt op zijn of haar autospotters-insta, krijgt van mij dikke respect. Wajo!