Lieve Albert Heijn,
Ik weet dat we geregeld op jullie Albert Heijn bezorgdienst hebben gemopperd nav het aan diggelen rijden van een perenboompje op ons erf en het feit dat jullie in meer dan de helft van de gevallen ver (soms meer dan een uur) buiten de afgesproken bezorgtijd onze boodschappen afleveren. Maar ik wil jullie graag complimenteren met jullie nieuwste bezorger. Sterker nog, die verdient meteen een vast contract en salarisverhoging. Want wat is het geval?
Onlangs heeft mijn lieftallige eega Marjolein tijdens onze vakantie in Italië het drankje Aperol ontdekt. Eenmaal terug stond dat dan ook bovenaan het digitale boodschappenlijstje. Dan konden we het vakantiegevoel thuis nog wat rekken.
Twee medewerkers
Bij het bezorgen stuurden jullie twee medewerkers. De ene wat meer ervaren en de ander beleefde zijn eerste werkdag op de AH-bezorgbus. Sterker nog, hij zou later verklaren dat we zijn allereerste klant waren. Ik heb helaas geen idee hoe de beste heren heten, dus ik noem ze voor het gemak even Albert (de ervaren bezorger) en Heijn (de rookie).
Albert en Heijn
Albert en Heijn ploeterden zich met hun steekkarretje een weg over ons grindpad naar de deur om hun goederen af te leveren. Marjolein stond ze in de deuropening al enthousiast op te wachten. Zonder morren zetten de twee de kratten in de keuken en pakten de afleverbon erbij. Heijn trok er vier euro statiegeld vanaf voor het weer ingenomen blauwe kratje en noemde het te betalen bedrag:
Heijn: “Dat is dan € 80,75 mevrouw.”
Marjolein: “Ik wilde het graag pinnen.”
Albert: “Had je de pinautomaat nog meegenomen, Heijn?”
Heijn: “Oei, vergeten. Tja, het is de eerste werkdag, hè?
Albert: “Geen probleem hoor. Ik haal hem wel even.”
Ouder of jonger
Vlak voordat Albert de sprint inzette om de mobiele pinmachine op te halen bedacht hij nog een goede oefening voor zijn pupil wat betreft de verkoop van alcoholische dranken.
Albert: “Wat denk je, Heijn? Zou mevrouw ouder of jonger zijn dan 25 jaar?”
Albert wachtte het antwoord niet af en rende naar het busje. Heijn stond vervolgens een (vast voor zijn gevoel tergend langzaam durende) minuut of twee alleen en bekeek wat schuchter mijn goedlachse vrouw. Eenmaal terug keek Albert naar Heijn en vroeg: “En?”
Heijn draaide een beetje zenuwachtig zijn voet heen en weer. Marjolein kon op haar beurt nauwelijks haar lach inhouden en wachtte het antwoord af.
Heijn: “Ik eh… nou eh… ik denk jonger.”
Marjolein barstte in lachen uit: “Nou, in dat geval behoor je natuurlijk even mijn identiteitsbewijs te controleren, hè?”
Roze pasje
Heijns gezicht kleurde rood en besefte bij het zien van de lachtranen over de wangen van Marjolein dat hij er waarschijnlijk wel naast zou zitten en mompelde nog dat het dan wel goed zat, maar nam haar rijbewijs toch aan. Logischerwijs was de jongen een beetje van zijn stuk gebracht en durfde amper nog van het roze pasje naar het gezicht van Marjolein en andersom te kijken.
Bijna veertig is dus het nieuwe vijfentwintig
Met haar 37 jaar kon mijn lieftallige eega geen groter compliment krijgen. En niet alleen Marjolein. Ook het ego van ondergetekende kreeg uiteraard een opsteker. Wat heb ik dan toch ogenschijnlijk nog een jong blaadje aan mijn zijde. Bijna veertig is dus het nieuwe vijfentwintig!
